24 Mart, 2007

DOĞUM GÜNÜM

Karanlıktı heryer, hiçbirşey görünmüyordu.
Sonra birden gözlerim kamaştı
Karşımda bir ışık belirdi.
Bir el uzanmıştı bana bebeğim diyen.
Çamaşır kazanının başında tutmuş doğum sancıların.
Yorgun, bitap düşmüşken vücudun,
Doğumumla belki sevindin, belki dinlendin.
Narin bebektim,zayıf çelimsiz.
Az mıvitaminler içirmedin, besleneyim kilo alayım diye
Deli çocukluk geçirdim, yaramazlıklarımdan bıkmıştın.
Kızamıyordun genede bana, en küçük bendim.
Büyüdüm, genç kız oldum.
Ama sen erken gittin.
Bugün benim doğumgünüm.
Sevinç mi, hüzün mü? bilmiyorum.
Yarım asır nasıl geçti anlıyamadım.
Öğrettiklerinle büyüdüm.Kah ağladım kah sevindim,
Evlendiğimi gördün ama
Torunun büyüdü sen göremedin,
Karanlıktan korkmuyorum artık
Fakat, mutluluğum yarım annem.
İçim acıyor sızlıyor,
Boğazımda düğümleniyor hıçkırıklar.
Bu gün benim doğum günüm.
Yanımda değilsin.
Gözlerimi kapatsam sonra yeniden açsam
Gelirmisin yanıbaşıma.
Okşarmısın saçlarımı yine
Sen ağlama dayanamam der misin?
Bugün benim doğumgünüm annem.

Yasemin Gürtürk
24/Mart/2007

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa