ÖLÜM YAKLAŞIRKEN YAŞ'A

Yanımdan uzun bir sessizlik geçti,
İstedim ki ben bunları yazarken düşün,
Ruhum isyanda üzgünüm, kriz geçiriyor düşlerim,
düşlerime dokunmayın.
Siyah boyalar akıyor kirpiklerimin ucundan
yaralanan gözlerimin saranı yok.
Yanıldım mı ne yüzümdeki çizgilere,
Hiç sorgusuz zaman akıp gidiyor.
Yaş gelmiş ölüme yakın
uyanmak istiyorum bu düşten, kavgadan.
Hesapsız, dalaveresiz, yalansız.çıkarsız sevgi istiyorum.

Çözmeye çalısıyorum yoruluyorum, yoruluncada tadım kaçıyor.
Bedenim isyan ediyor
Yalnız kalıyorum kalabalıklar arasında yapayalnız.
Vakit aman dinlemiyor, yapacakların olsada geçiyor herşeye inat.
Sorular cevapları, cevaplar soruları bulamıyor karmakarışık.

Hasretlik nedİr bİlİr misin ?yakınında olsanda bedenin, uzaklarda hasretlik
Ne cok özlemişim oturup konuşmayı sabahlara dek
Ne güzel geceydi o.
Yanında rakı şişesiyle, belki de yıllar sonra ilk kez.
Bu hayat kısa derken yakaladığımız an, hiç bitmese.
Benden, senden ondan değil, bizden bahsetmek güzeldi.
Belki de ilk kez anladık birbirimizi,sokmadan yılan zehrini.
İlk kez anladık neden yaşadığımızı
Müzik susmasın, çalsın bütün notalarını gitar

Büyüdük mü ne, ölüm yaklaşırken yaşa,
Yoksa hayat herkesin mi ,anladık.
Sus sabah olmakta, bitsin şarkı son notasında.
Gevşeklik sarmışken vücudumu,
Haydi bardağın sonu geldi

Müdahalesiz hayat'a şerefe...

Yasemin Gürtürk
22/Eylül/2007