31 Ekim, 2007

YÜZ



Umarsız gecelerin bekçisi, yağmur bulutları gözlerimde.
Kimbilir ne zaman gamzeler açacak.
Cevabını bulamadığım neden'ler kafamın içinde,
rüzgar gibi, savruluyor.
ikiyüzlü hayattan, ikiyüzlü insanlardan bıktım.
Kaçıyorum, ama nereye kadar? Çelme takmak isterlerken ayağıma,
kendi değerleri yerlerde,sürünüyor farkında olmadan.

Kime ne yaptım, kime ne söyledim ki düşman bakan gözler görüyorum.
susuyorum hala, Onlar konuştukça, ben, utanıyorum.
Çok ağızlar gördüm susmayan.
Siz anlatırken ağızlarının suyu akan, içini fesatlıklar saran,
hasta ruhlar görüyorum.
Sanmayınki onlar sizin dostunuz,onlar arkadan vuran kahpe yüzler.
Anlatın bakalım siz hala, ağızlarınızın içi dolsun salyayla,
sizin nefretle söylediklerinizden.
Dökün bakalım içinizdeki fesatlıkları, dost bildiklerinize.

Umudum değişmedi hala, dev çınarından gölgesinde,
Birgün insanlık doğacak yüreklerde, diye boşuna mı bekliyorum yoksa?
Hayatta başka yaşamlar da var farkındalar mı acaba?

Yıldızları görmek için başımı uzatıyorum,
Herbiri ayrı göz kırpıyor yüreğime,
Umursama dercesine.
Sabret diyor kalbim, sabret
Gün doğmadan neler doğar.
her gecenin sonu sabahtır, güneş açar pencerende.
sabret....


Yasemin Gürtürk
18/Ekim/2007

Etiketler:

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa