ATEŞ BÖCEĞİ - İrfan Güccük
Hava zifiri karanlık
Göz gözü görmüyor.
Ben yürüyorum karanlığın içinde
Tek başıma, korkuyorum.
Her adımda korkum, biraz daha artıyor.
Azrail’e biraz daha yaklaşıyorum
Karanlığa her adım atışımda
Yürüyorum karanlığın içinde umutsuzca
Küçük bir ateş böceği çıka geliyor.
Aydınlatıyor yolumu,
Dedik ya küçücük bir ateş böceği
Ne kadar aydınlata bilir karanlığı
Ama bana bir umut oluyor
Geçiyor içimdeki korkular
Karanlığın perdesi yırtılıyor
Gelmesiyle küçücük ateş böceğinin
Sendin o Ateş böceği
İçime umut olan sendin
Günün doğmasıyla çekip gittin.
Ve her gece senin gelmeni bekledim.
İçime bıraktığın umutla.
İrfan Güccük(www.irfanguccuk.blogspot.com)
2/Haziran/2007
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa