GÖZYAŞIM SİYAH

Bir sevdaydın, dokunamadığım,
Yatağımda boş kalan yerin,
Kendi yalnızlığım.

Gece büyüyor soğuk, vefasız,
İçimden geçen sevda uzak,
Birkaç damla gözyaşım, siyah.
Bir hayalin gölgesindeyim.

Tek gerçek, alnımdaki busen,
‘’Elveda’’ derken, ayazında sabahın.
Kapının sesinde hüzzam şarkı,
Kokun dört duvar arasında kaldı.

Ben bunu hak edecek ne yaptım?
Günler, tek tek dökülürken hayatımızdan,
Taşıyamayacağım bir yükle bıraktın.
Yalnızlığım.


Yasemin Gürtürk

4/Mart/2008