BİRAZ DA GÜLELİM

Hep denir ya, ‘’bizim ülkemizin insanları her şeyden mizah yaratır’’ diye. O kadar yoksulluğun içinde, sorunun içinde, yine de gülmek için bir şeyler mutlaka bulur yaşarız ve yaşatırız. İşte canım ülkemin, canım insanlarından bazı örnekler. Biraz olsun yüzümüze tebessüm getirir.

Bilirsiniz, bir ara Gençlerde cüzdana zincir takip sarkıtma modası vardı.İstiklal caddesinde yürürken, yanımdan bu model bir tip geçiyordu ki adamın teki bombayı patlattı:
—Ne o? Köpeğin popona mı kaçtı?
Olmaz böyle birzeka.

İstiklal caddesinin oralarda, 9–10 yaşlarında, büyük olasılıkla tinerci, iki çocukla konuşuyor polis. Birisine sordu;
—Nerede oturuyorsun sen, evin nerede senin?
Çocuk: Evim filan yok, orada burada uyuyorum.
Polis öbürüne dondu:
—Peki sen?
İkinci çocuk:
—komşuyuz!

Az önce iş icabı Isparta'da bir müşterimizi aradım. Telefonu açan kibar bayana, ilgili kişinin mail adresini sordum.
Hanımefendi gayet kibarca 'Bizim burada internet çekmiyor' dedi.

Cuma aksamı gecenin bir yarısı Arnavut köy’de taksi arıyordum. Fakat etrafta bir tane bile yoktu. Arabasını park etmiş yemek yiyen bir taksi şoförü gördüm. Adama yaklaşıp,
-Ağabey müsait misin?' dedim.
O da,'Ehliyetin var mı?' diye sordu.
Taksim'e kadar taksiyi ben kullandım, o, paşa paşa yemeğini yedi.
Bunu hangi ülkede yasayabilirsin.

Bir arkadaş anlattı.
Geçenlerde Taksim'de yürürken sıkısınca McDonalds'in tuvaletine girmiş. Tuvaletten sonra elini kolunu sallaya sallaya restorandan çıkarken, elemanlardan biri arkasından seslenmiş:

-Bir gün yemeğe de bekleriz...'

İzmirliler bilir, toplu taşımada kent kart uygulaması vardır.Karta para yüklersiniz, otobüslerde manyetik okuyucuya tutarsınız ve okuyucu okuduğuna dair sinyal sesi verir.Kent kart uygulamasının ilk yılı idi.Yaşlı ama çok tonton bir teyze elinde Kent kartla otobüse bindi. Nedense kartı şoförün suratına doğru tuttu (Herhalde paso gibi gösterilecek zannetti).
Şoför iki-üç saniyelik şaşkınlık periyodunu atlattıktan sonra,
'Biiiiip!' dedi.
Teyze bir şey olmamış gibi geçip şoförün arkasına oturdu. Otobüsteki herkes kahkahalarla gülerken bense şoförün zekasına hayran olmuştum.

Bir gün yolda giderken kaset satan bir dükkanın camında aynenşöyle bir yazı görmüştüm: 'Arabalar için cistakli müzik gelmiştir''.

Böylesine aşırı güzelliklerle dolu bir ülkeyi ve insanları sevmemek mümkün mü?