ERGUVAN ZAMANI
Aynadaki ben miyim, yoksa aynanın kırık yüzümü?
Saçları beyazlamış ruhumun, kan görüntüsü
Gözyaşları, çizgilerde ırmaklaşarak çağlayan, deli fırtına gibi.
Tarak dişleri gibi, kırılmış ifadeler.
Boşlukta uçuşan düşünceler balon misali.
Oysa,Saçları beyazlamış ruhumun, kan görüntüsü
Gözyaşları, çizgilerde ırmaklaşarak çağlayan, deli fırtına gibi.
Tarak dişleri gibi, kırılmış ifadeler.
Boşlukta uçuşan düşünceler balon misali.
Sen değil miydin sevgi ve hoşgörülü, seni üzenlere karşı kulağı tıkalı.
Değil miydin hayata hep gülen gözlerle bakan,
arkasını dönüp gidenlere kırılmadan.
Ey aynadaki yüz,
Sen değil miydin yüreği parçalı.
Ağır kalkan elim,
Hadi, kır aynadaki görüntüyü, bırak yüzündeki hayal kırıklıklarını,
Hadi değiştir artık çehreni, bakan gözlerinin rengini,
Gör, siyahla beyaz arasındaki güzellikleri.
Bak erguvanlar açtı, bahar mevsimi.
Sevmenin zamanı artık hayatı, kendini…
Yasemin Gürtürk
10/ Nisan/ 2008
Etiketler: Şiirsel düz yazı
Yaşam Tiyatrosu tarafından gönderildi @ Perşembe, Nisan 10, 2008
3 Yorum
3 Yorum:
"tarak dişleri gibi kırılmış ifadeler" iyi yoldasın canım benim, harikasın
Bir de ilk satırları şöyle değerlendir bakalım, nasıl bulacaksın?
"Suretim bölük pörçük bana bakıyor
Kimin gözleri seyreden?
Ağarmış ruhum kanıyor
Gözyaşım Niagara'da yol buluyor
Tarak dişleri gibi, kırılmış yüzler
İçi hava doldurulmuş, mesnetsiz balon"
O ilk satırlar böyle olmuş olsaydı, kendini nasıl hissederdin?
Haydi kolay gelsin. Seni seviyorum ve ilk günden beri katettiğin yolu zevkle izliyorum
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Can arkadaşım, bu şiir yazıldığından, üç gün önce aynadaki bendim. Baktığım yüz ben olmamalıydım ve o an içimden geçen sözlerdi bunlar.
Senin yorumunda çok güzel olmuş tabiki.
Sevgiler karşılıklı yaşanınca değer kazanır.Teşekkür ediyorum.
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa