KAPALI MARAŞ

Kapalı Maraş’ı tel örgülerin dışında gezebiliyoruz. Yol üzerinde gördüğümüz manzara tüylerimizi diken diken ediyor. Gizlice fotoğraf makinemizi çıkartarak kimsenin görmediği bir zamanda çekiyoruz resimleri. Bu sokağın sol tarafı gazi mağusa’nın açık Maraş bölgesi, sağ taraf ise kapalı Maraş.

Dikkatimizi çeken yol üzerindeki posta kutusu. Tıpkı filmlerde ki gibi. Ama artık kullanılmıyormuş.

Kapalı Maraş’ta bir kilise.

Panjurları kurşun delikleri ile dolu olan bir ev.

Burası büyük ihtimalle o yıllarda otel olarak kullanılan bir bina.

Burası o yıllardan kalan bir bakkal dükkanı, tabelası aynen duruyor.

Aslında deniz tarafından daha enteresan gözüken binalar vardı. Ama tam askerin gözetleme kulesinin yakınında olduğu için çekemedik. İnşaat halindeki bir otelin yanında kepçe makineleri ve inşaat aletleri olduğu gibi duruyor.

Tel örgü boyunca ilerliyoruz. Bir süre sonra yoldan ayrıldık ve şehir dışına çıktık.Karşımıza yine bir kapı çıkıyor. Burası 2.50 mil sınır kapısı, yani Akyar sınır kapısı. Bizi gülerek polis karşılıyor ve sohbet ediyoruz. 2003 yılında açılan bu kapıdan ilk zamanlar sadece yaya geçilebiliniyormuş. Daha sonra arabalı geçişlere izin verilmiş. Genelde de geçenler daha çok Rumlarmış. İngiliz polisini karşıdan görmekteyiz. Tabii yine geçiş izni olmadığı için geldiğimiz yoldan geri dönüyoruz.

Biz yinede durmak istemiyoruz. 12 mil kapısına kadar gittik ve döndük.

Yasemin Gürtürk

17/ Nisan/2008