ERGUVAN ZAMANI. . .

14. yüzyılda Bursa'da yaşayan ve Osmanlı Sultanı Yıldırım Beyazid'ın damadı olan, Emir Sultan adıyla tanıdığımız ilim adamı Emir Buhari, barış ve hoşgörünün sembolü erguvanların açıldığı dönemde Bursa'da bir hafta boyunca sevenleriyle buluşur, Erguvan Bayramı veya Erguvan Faslı olarak

olarak adlandırılan şenlikler düzenlerdi. Bu şenliklere ülkenin bir çok yerinden çok sayıda insan (Evliya Çelebi'nin veya , barış ve hoşgörünün sembolü erguvanların açıldığı dönemde Bursa'da bir hafta boyunca sevenleriyle buluşur, adıyla tanıdığımız ilim adamı 14. yüzyılda Bursa'da yaşayan ve Osmanlı Sultanı Yıldırım Beyazid'ın damadı olan, adı verilmişti. Emir Sultan'ın 15. yüzyılda başlattığı erguvan şenliği ifadesiyle "deniz gibi") katılır, şehrin ekonomik ve sosyal hayatı canlanırdı. O yıllarda şehirde Marmara Denizi çevresinin karakteristik ağacı erguvan o kadar çok bulunurdu ki, erguvan denince akla Bursa gelirdi ve bu nedenle şenliklere geleneği, yüzyıllar boyu yaşatıldıktan sonra 1855 depremi ile kesintiye uğradı ve unutuldu.

Geçmişte Bursa'nın sembollerinden birisi olan erguvan ağacının yokolma tehlikesi ile karşılaşması üzerine bir çalışma kurulu oluşturan Yerel Gündem 21, Bursa'yı yeniden erguvan şehri yapmaya uğraşı çerçevesinde Erguvan Şenliklerini düzenlemektedir. Yıldırım ilçesinin belediye meclisinde görev yapmış olan, ev kadını Ayşe Yandayan, eczacı Yalçın Oğuz, eski gazeteci Bülent Erdik., Doç.Dr. Murat Zencirkıran Erguvan Şenliklerinin düzenlenmesi için ön ayak olmuştur.

4 gün süren şenliklerin sonuncusu, 2006 yılında 29 Nisan'da düzenlenmiştir. Umudumuz tekrar Bursa' nın yıllar evvel gelenek haline gelen bu bayramının tekrar canlandırılması ve kutlanmasıdır.

ERGUVAN ZAMANI

Aynadaki ben miyim, yoksa aynanın kırık yüzümü?

Saçları beyazlamış ruhumun, kan görüntüsü

Gözyaşları, çizgilerde ırmaklaşarak çağlayan, deli fırtına gibi.

Tarak dişleri gibi, kırılmış ifadeler.

Boşlukta uçuşan düşünceler balon misali.

Oysa,Sen değil miydin sevgi ve hoşgörülü, seni üzenlere karşı kulağı tıkalı.

Değil miydin hayata hep gülen gözlerle bakan,

arkasını dönüp gidenlere kırılmadan.

Ey aynadaki yüz,

Sen değil miydin yüreği parçalı.

Ağır kalkan elim,

Hadi, kır aynadaki görüntüyü,

bırak yüzündeki hayal kırıklıklarını,

Hadi değiştir artık çehreni, bakan gözlerinin rengini,

Gör, siyahla beyaz arasındaki güzellikleri.

Bak erguvanlar açtı, bahar mevsimi.

Sevmenin zamanı artık hayatı, kendini…

Yasemin Karaoğlu Gürtürk